Historia

(Ołena Łewczaniwśka)

1881–1940; właścicielka majątku w okolicach Liniowa (Wołyń); nauczycielka; ukraińska działaczka społeczno-polityczna na Wołyniu, członkini m.in. Towarzystwa „Proswit”.
Mąż Aleksander (Ołeksandr) w 1928 został wybrany na senatora II kadencji, ale wybory w tym okręgu zostały unieważnione.

Senator w latach 1922–1927.

W grudniu 1939 aresztowana przez NKWD, więziona w Horochowie i Łucku; ostatni raz widziana przez córkę w 1940; według różnych źródeł zmarła na zesłaniu w Kazachstanie lub została rozstrzelana wiosną 1940 na Ukrainie.

Kto był kim…, s. 527 (tu miejsce zgonu: Kazachstan); Enciklopedia ukrainoznavstva, Lviv 1994, t. IV, s. 1270 (tu: Kazachstan); Ukraiński ślad Katynia, opr. Zuzanna Gajowniczek, Warszawa 1995, s. 68 (tu: 1940, Ukraina); Śladem zbrodni katyńskiej, pod red. Zuzanny Gajowniczek, Grzegorza Jakubowskiego, Jędrzeja Tucholskiego, Warszawa 1998, s. 174; Posłowie i senatorowie…, t. III, s. 339; Dorota Mycielska, Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie zamordowani, zaginieni, zmarli w latach II wojny światowej, Warszawa 2009, s.26, 30, 32, 48, 78; zbiór wycinków z prasy ukraińskiej, Kancelaria Senatu; listy: córki Iriny Łewczaniwskiej z Łucka (Ukraina) z lat 1997–1999; Euženi Máslovej z Karlovych Varów (Czechy) z 1997; Tadeusza Marcinkowskiego z Zielonej Góry z lat 1995–1996.