logo logo

Historia

Senator Eryk Kurnatowski, portret namalowany przez Jadwigę Mikulicz-Horodyską, 1962 r. [własność rodziny, fot. Sławomir Borek].

Eryk Kurnatowski

1883-1975; ziemianin (majątek Strzegocin pow. Pułtusk, Łochów pow. Węgrów, Młochów pow. Pruszków, Jadów pow. Radzymin); inżynier agronom (doktorat); hodowca koni (stadnina w Łochowie); przedsiębiorca; publicysta; 1912–1914 zawodnik w licznych zawodach hipicznych; od 1915 w wojskowej organizacji kozackiej przy wielkim księciu Borysie (rotmistrz kawalerii); działacz Centralnego Towarzystwa Rolniczego, Związku Ziemian, propagator spółdzielczości; w czasie zamachu majowego organizował pomoc dla wojsk rządowych; współzałożyciel Mazowieckiej Spółki Wydawniczej, współwydawca dziennika „ABC” (1926–1929); właściciel stajni koni wyścigowych (1935–1939 zajmowała pierwsze miejsce na liście wygranych w całym kraju).

Działalność parlamentarna

Senator w latach 1925–1927.

Losy wojenne, okoliczności śmierci

Nic bliższego nie wiadomo o jego losach wojennych; jeden z najcenniejszych elementów majątku (75 koni wyścigowych pełnej krwi) został wywieziony przez Niemców.

Część z hodowli senatora (44 konie wyścigowe) została w latach 1946–1947 rewindykowana z Niemiec i upaństwowiona w myśl dekretu o reformie rolnej; w latach 1947–1949 wystawiał swoje konie w wyścigach na torze służewieckim w Warszawie, według sum wygranych przez przychówek jego koni na polskich torach w 1947 zajął II miejsce, w 1948 – IV, w 1949 – III; od 1950 startowały już tylko konie ze stajni państwowych.

Zmarł 23.02.1975 w Warszawie; pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kw. 25-4-1).

Zobacz na mapie

Źródła

akt zgonu z USC Warszawa Ochota; „Wiadomości Wyścigowe” nr 5/1947, s. 315; nr 7/1948, s. 268; nr 8/1949, s. 302; Witold Pruski, Dzieje wyścigów i hodowli koni pełnej krwi w Polsce. Królestwo Polskie 1815–1918, Warszawa 1970, s. 327, 348; wspomnienie, w: „Koń Polski” nr 2/1975, s. 48; Witold Pruski, Wyścigi i hodowla koni pełnej krwi oraz czystej krwi arabskiej w Polsce w latach 1918–1939, Wrocław 1980, s. 164–167; Witold Pruski, Dzieje konkursów hipicznych w Polsce, Warszawa 1982, s. 26; Sławomir Leitgeber, Potomkowie Stanisława Kurnatowskiego 1823–1912, w: „Gens” nr 1–4/1993, s. 37–38; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 525; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, t. III, Warszawa 2005, s. 282–283; Piotr Libicki, Dwory i pałace wiejskie na Mazowszu, Poznań 2009, s. 117, 208, 233, 414; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.326, 436-440; informacje krewnych: Andrzeja Ludwika Żółtowskiego z Warszawy z 2007, Jacka Kurnatowskiego ze Szczecina z 2010.