Józef Wielowieyski
1879-1951; prawnik, dyplomata; prezes Stowarzyszenia Weteranów b. Armii Polskiej we Francji; wiceprezes ZG Związku Ziemian; publicysta; od 1911 prezes Klubu Sportowego w Kielcach; od 1914 pracownik Czerwonego Krzyża; 1916–1917 członek Rady Polskiego Zjednoczenia Międzypartyjnego w Petersburgu; w grudniu 1917 wyjechał do Paryża, 1918 sekretarz generalny Zarządu Komitetu i szef Departamentu Wojskowego Komitetu Narodowego Polskiego; w składzie polskiej delegacji na konferencję pokojową w Wersalu (1919); delegat RP na I sesji Ligi Narodów w Genewie; od 1921 radca Poselstwa RP w Paryżu; 1923–1926 poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny w Bukareszcie; w 1938 potępił przyłączenie Zaolzia do Polski.
Działalność parlamentarna
Senator w latach 1930–1935.
Losy wojenne, okoliczności śmierci
We wrześniu 1939 pozostał w Warszawie, w czasie oblężenia miasta pracował w Zarządzie PCK, w czasie okupacji niemieckiej wiceprezes PCK; po upadku powstania warszawskiego wraz z ludnością cywilną wysiedlony z Warszawy, zamieszkał w Piotrkowie Trybunalskim; kontynuował działalność w PCK.
Wiosną 1945 wrócił do Warszawy, organizował pomoc dla wracających do miasta (wyżywienie, noclegi, zaopatrzenie); w trakcie reorganizacji PCK ustąpił ze stanowiska; od 1946 prezes Warszawskiego Oddziału Przyjaciół KUL.
Zmarł 18.09.1951 w Warszawie; pochowany w rodzinnej krypcie na cmentarzu parafialnym w Nawarzycach koło Jędrzejowa.
Źródła
akt zgonu z USC Warszawa Śródmieście; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 115; Ziemianie polscy XX wieku. Słownik biograficzny, t. 4, Warszawa 1998, s.154–155; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.164-165; informacje krewnego Andrzeja Wielowieyskiego z 2010.