Maciej Kasperowicz
inżynier komunikacji; Rosjanin z tzw. białej emigracji, syn duchownego prawosławnego;
do 1916 pełnił szereg funkcji kierowniczych na kolejach rosyjskich (Warszawa, Wilno, Petersburg);
autor prac z dziedziny eksploatacji kolei; 1919–1920 radny m. Mińska (ob. Białoruś); od 1920 dyrektor
kolei wąskotorowej dyrekcji wileńskiej; mieszkał w Słonimiu, od 1922 w Warszawie; od 1926 w składzie
Rosyjskiego Zgromadzenia Narodowego w Polsce;
Działalność parlamentarna
Senator 1922–1927
Losy wojenne, okoliczności śmierci
brak bliższych informacji; do 1942 wymieniany w książkach telefonicznych Warszawy (ostatni adres: ul. Freta 44,
w następnym roku takiej książki już nie wydano); nie wiadomo czy przeżył wojnę; jeżeli nie zmarł wcześniej,
mógł np. zginąć lub umrzeć w czasie powstania warszawskiego, w 1944 liczyłby 78 lat;
Źródła
brak aktu zgonu w USC Warszawa; Archiwum Historyczne w Petersburgu, akt urodzenia z teczki studenta z Instytutu
Technologicznego w Petersburgu; CAW, akta Medalu i Krzyża Niepodległości, odrzuc. 18.12.1933 (tu: ur. 1869);
Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 519; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939.
Słownik biograficzny, t. III, Warszawa 2005, s. 81–82; Tadeusz i Witold Rzepeccy, Sejm i senat 1922–1927, Poznań 1923 s. 445–446;
Alicja Bełcikowska, Przewodnik praktyczny posłów i senatorów Rzeczypospolitej, Warszawa 1925; Parlament Rzeczypospolitej
Polskiej 1919–1927, pod red. Henryka Mościckiego i Włodzimierza Dzwonkowskiego, Warszawa 1928 s. 345-346; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.63; Amtliches
Fernsprechbuch für das Generalgouernement, Mai 1941, s. 144 (Urzędowa Książka Telefoniczna dla Generalnego Gubernatorstwa);
Amtliches Fernsprechbuch für den Distrikt Warschau, 1942, s. 78 (Urzędowa Książka Telefoniczna dla Dystryktu Warschau);
APW nie posiada przedwojennych ksiąg meldunkowych z adresów gdzie mieszkał (ul. Senatorska 11, ul. Freta 44).