Senat

Tomasz Grodzki, marszałek Senatu X kadencji

Urodził się w 1958 r. w Szczecinie. W 1983 r. ukończył studia na Wydziale Lekarskim Pomorskiej Akademii Medycznej (obecnie Pomorski Uniwersytet Medyczny) w Szczecinie. Uzyskał specjalizację I stopnia z chirurgii ogólnej, a także 2 specjalizacje II stopnia: z chirurgii klatki piersiowej i z transplantologii klinicznej. W 1991 r. uzyskał stopień doktora nauk medycznych, a w 2003 r. – doktora habilitowanego. Od 2010 r. jest profesorem nauk medycznych.

W 1983 r. rozpoczął pracę jako stażysta w Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy w Szczecinie. Od 1984 r. pracował w Specjalistycznym Szpitalu im. prof. Alfreda Sokołowskiego w Szczecinie-Zdunowie, od 1998 r. był jego dyrektorem. W 1995 r. został ordynatorem Oddziału Torakochirurgii. Od 2003 r. pełnił funkcję kierownika Kliniki Chirurgii Klatki Piersiowej i Transplantacji w Katedrze Chorób Klatki Piersiowej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie. Jest chirurgiem klatki piersiowej i transplantologiem, specjalizującym się w przeszczepach płuc.

W latach 2006–15 sprawował mandat radnego Rady Miasta Szczecina.

W okresie 2002–04 piastował funkcję prezydenta Europejskiego Towarzystwa Torakochirurgów (European Society of Thoracic Surgeons). Jest pierwszym Polakiem przyjętym do American Association for Thoracic Surgery. W latach 2014–20 był konsultantem krajowym w dziedzinie chirurgii klatki piersiowej. Od 2016 do 2018 r. pełnił funkcje prezesa Polskiego Towarzystwa Kardio-Torakochirurgów.

Był senatorem IX kadencji.

Stanisław Karczewski, marszałek Senatu IX kadencji

Urodził się w 1955 r. w Warszawie. W 1981 r. kończył studia na II Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie. Uzyskał specjalizację I i II stopnia z chirurgii ogólnej.

Od 1981 r. pracował w szpitalu rejonowym w Nowym Mieście nad Pilicą (Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej). Był kolejno stażystą, młodszym asystentem, asystentem, kierownikiem Oddziału Pomocy Doraźnej, dyrektorem szpitala i ordynatorem Oddziału Chirurgicznego. Został jednym z założycieli Komitetu Obywatelskiego w Nowym Mieście nad Pilicą. Przez wiele lat przewodniczył Zakładowej Komisji NSZZ „Solidarność” w zakładzie opieki zdrowotnej w tym mieście.

Sprawował mandat radnego Rady Powiatu Grójeckiego i Sejmiku Województwa Mazowieckiego.

Był wicemarszałkiem Senatu VIII kadencji, senatorem VI–VII kadencji.

Bogdan Borusewicz, marszałek Senatu VI–VIII

Urodził się w 1949 r. w Lidzbarku Warmińskim. W 1975 r. ukończył studia historyczne na Wydziale Nauk Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Jest działaczem opozycji demokratycznej od lat siedemdziesiątych XX w. Był członkiem Komitetu Obrony Robotników, współorganizatorem Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża, redaktorem pism opozycyjnych „Robotnik” i „Robotnik Wybrzeża”. W 1980 r. został organizatorem strajku sierpniowego w Stoczni Gdańskiej, redagował postulaty strajkowe. Po wprowadzeniu stanu wojennego zorganizował drugi strajk w Stoczni Gdańskiej w grudniu 1981 r., a następnie działał w podziemnych strukturach Regionalnej Komisji Koordynacyjnej w Gdańsku oraz Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej i Tymczasowej Rady Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność”. Aresztowano go i więziono. Brał udział w strajkach w maju i sierpniu 1988 r. w Stoczni Gdańskiej. Zasiadał w Prezydium, pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”.

W latach 1997–2000 sprawował urząd wiceministra spraw wewnętrznych. W okresie 2001–05 był wicemarszałkiem i członkiem Zarządu Województwa Pomorskiego.

Był wicemarszałkiem Senatu IX kadencji, posłem na Sejm I–III kadencji.

Longin Pastusiak, marszałek Senatu V kadencji

Urodził się w 1935 r. w Łodzi. W 1959 r. ukończył studia w Woodrow Wilson School of Foreign Affairs, University of Virginia w Charlottesville, a w 1960 r. – na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. W 1986 r. uzyskał tytuł profesora zwyczajnego.

Był pracownikiem naukowym Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. W latach 1967–98 zasiadał w Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych, w okresie 1985–88 pełnił funkcję jego prezesa. Od 1988 do 1994 r. był członkiem Komitetu Wykonawczego Międzynarodowego Towarzystwa Nauk Politycznych, a w latach 1991–94 – jego wiceprezydentem. Zasiadał w Komitecie Nauk Politycznych PAN. Pełnił funkcje prezesa Towarzystwa Polska – Kanada i wiceprezesa Towarzystwa Polska – Korea, był członkiem Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego i Klubu Rzymskiego.

Jest autorem licznych publikacji z zakresu historii Stanów Zjednoczonych i stosunków polsko-amerykańskich, a także publikacji „Roosevelt a sprawa polska 1939–1945”.

Był posłem na Sejm I–III kadencji.

Alicja Grześkowiak, marszałek Senatu IV kadencji

Urodziła się w 1941 r. w Świrzu koło Lwowa. W 1963 r. ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1978 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego.

Podjęła pracę naukowo-dydaktyczną w Katedrze Prawa Karnego na Wydziale Prawa UMK. W 1969 r. zdała egzamin sędziowski. Praktykowała jako adwokat. Odbyła staże naukowe w Rzymie i Padwie. W latach 1990–2010 wykładała na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, kierowała Katedrą Prawa Karnego, zajmowała stanowisko dyrektora Instytutu Prawa Karnego. Pełniła funkcję prodziekana Wydziału Prawa i Administracji UMK. Od 2010 r. jest pracownikiem naukowym Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy, kieruje Zakładem Prawa Karnego i Postępowania Karnego.

Była współzałożycielką Stowarzyszenia przeciwko Karze Śmierci. Od 1993 r. jest konsultorem Papieskiej Rady ds. Rodziny, od 2002 r. – członkinią Papieskiej Akademii Życia, w latach 2005–10 zasiadała w jej Radzie Zarządzającej.

Ma w swoim dorobku ponad 150 pozycji naukowych, m.in. monografię na temat kary śmierci i komentarz do kodeksu karnego.

Była wicemarszałkiem Senatu II kadencji, senatorem I i III kadencji.

Adam Struzik, marszałek Senatu RP kadencji

Urodził się w 1957 r. w Kutnie. Ukończył studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Łodzi i studia podyplomowe – w dziedzinie organizacji i ekonomiki ochrony zdrowia oraz z zakresu administracji publicznej. Uzyskał specjalizację z chorób wewnętrznych.

W latach 1990–97 zajmował stanowisko dyrektora naczelnego Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Płocku.

Od 1984 r. sprawował mandat radnego Rady Gminy Duninów i Rady Miasta i Gminy Gąbin. Od 1998 r. jest radnym Sejmiku Województwa Mazowieckiego. W latach 1994–98 pełnił funkcję przewodniczącego Prezydium Krajowego Sejmiku Samorządu Terytorialnego.

Przewodniczył Radzie Mazowieckiej Regionalnej Kasy Chorych i Radzie Krajowego Związku Kas Chorych (1999–2001).

Od 2001 r. sprawuje urząd marszałka województwa mazowieckiego.

Od 2007 r. pełni funkcję wiceprezesa Związku Województw Rzeczypospolitej Polskiej.

Był senatorem II i IV kadencji.

 

August Chełkowski, marszałek Senatu II kadencji

Urodził się w 1927 r. w Telkwicach, zmarł w 1999 r. w Warszawie. W 1952 r. ukończył studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Poznańskiego. W 1990 r. uzyskał tytuł profesora nauk fizycznych.

Odbył staże naukowe za granicą: na Sorbonie i w Centre Nationale de Reverver Scientific i na University of California w Los Angeles. W latach 1956–67 wykładał na Uniwersytecie  im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a od 1968 r.  – Uniwersytecie Śląskim, gdzie kierował Katedrą, a potem Zakładem Fizyki Ciała Stałego. Sprawował funkcje dyrektora Instytutu Fizyki, dziekana Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii oraz prorektora Uniwersytetu Śląskiego. Wybrany na rektora, pełnił funkcję od września 1981 r. do stycznia 1982 r. Jako jedyny rektor został internowanym po wprowadzeniu stanu wojennego.

Angażował się w działalność Wszechnicy Górnośląskiej. W latach 1982–85 zasiadał w Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Był członkiem Europejskiego Towarzystwa Fizycznego. Miał w swoim dorobku wiele prac naukowych z zakresu fizyki, w szczególności dielektryków i metali.

Był senatorem I i III–IV kadencji.

Andrzej Stelmachowski, marszałek Senatu I kadencji

Urodził się w 1925 r. w Poznaniu, zmarł w 2009 r. w Warszawie. W czasie II wojny światowej walczył jako żołnierz AK. W 1947 r. ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Poznańskiego. W 1973 r. uzyskał tytuł profesora nauk prawnych.

Specjalizował się w prawie cywilnym i rolnym. Był członkiem Polskiej Akademii Nauk. Wykładał na uniwersytetach: Wrocławskim (1962–63) i Warszawskim (1963–93) – m.in. kierował Zakładem Prawa Rolnego, w Filii UW w Białymstoku – kierował Zakładem Prawa Cywilnego, a także na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

Zasiadał w Prymasowskiej Radzie Budowy Kościołów, Komisji Episkopatu „Iustitia et Pax” i w Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa Rolników. Należał do inicjatorów powołania Kościelnej Fundacji na rzecz Rolnictwa. Był ekspertem w Ośrodku Prac Społeczno-Zawodowych przy Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, doradcą NSZZ Rolników Indywidualnych „Solidarność”, a w stanie wojennym – Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność”. Pełnił też funkcje doradcy Krajowej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność”, przewodniczącego Komisji Wsi i Rolnictwa Komitetu Obywatelskiego. Jako jeden z inicjatorów Okrągłego Stołu, uczestniczył w obradach plenarnych i pracach zespołu ds. gospodarki i polityki społecznej. Współprzewodniczył negocjacjom w podzespole ds. rolnictwa i zasiadał w grupie roboczej ds. ustawy o związkach zawodowych rolników indywidualnych.

W latach 1991–92 piastował urząd ministra edukacji narodowej. Współtworzył Stowarzyszenie „Wspólnota Polska” i w okresie 1990–2008 pełnił funkcję jego pierwszego prezesa.

Został odznaczony Orderem Orła Białego.