Historia

1885-1954; introligator artystyczny, bibliofil, bibliograf; przedsiębiorca; publicysta; od 1912 pracownik introligatorni Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie; od 1920 prowadził własny duży zakład introligatorski we Lwowie.

Senator w latach  1938–1939.

Po wybuchu wojny pozostał we Lwowie, po 17.09.1939 utracił swoje lwowskie przedsiębiorstwo (nacjonalizacja); 1939–1941 (pierwsza okupacja radziecka) introligator w filii Biblioteki Akademii Nauk Ukraińskiej SRR (nowa nazwa Biblioteki Ossolineum); 1941–1944 (okupacja niemiecka) mieszkał we Lwowie, podobnie od 1944, po ponownym zajęciu miasta przez wojska radzieckie.

1945 zesłany do obozu pracy w ZSRR w rejonie Donbasu; po dziewięciu miesiącach wrócił z zesłania, w 1946 osiadł w Krakowie; doradca techniczny Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”; 1948 autor pierwszego polskiego całościowego podręcznika introligatorstwa; 1949 mianowany generalnym komisarzem Jubileuszowej Wystawy Mickiewiczowskiej dla uczczenia 150-lecia urodzin poety; współtwórca i pierwszy dyrektor muzeum, które przekształcono w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie.

Zmarł 8.07.1954 w Warszawie; pochowany na cmentarzu Powązkowskim, (kw. 133-6-21).

akt zgonu z USC Warszawa Śródmieście; PSB, t. XXXVI, Kraków 1995–1996, s. 233–234; Elżbieta Bukowska, Aleksander Semkowicz 1885–1954. Introligator, mickiewiczolog, bibliofil, Warszawa 1992 (katalog wystawy w Muzeum Historycznym m. st. Warszawy); Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 546; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.24, 27, 214-216; informacje wnuczki Ewy Michowskiej z Krakowa z 2010 i 2011.