Aleksandra Karnicka
z d. Barańska
1882-1965; ziemianka (majątek Piotrowszczyzna, pow. Mołodeczno); działaczka społeczna; absolwentka Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego uniwersytetu w Petersburgu; 1903–1905 pracowała z mężem w laboratorium gleboznawczym w Pskowie; organizatorka szkółek, spółdzielni rolniczych i kas pożyczkowych na Wileńszczyźnie; od 1919 sekretarka wydziału emerytalnego Polskiego Związku Ludowego „Odrodzenie” w Wilnie; od 1929 w ZG PSL, od 1931 w RN Stronnictwa Ludowego.
Działalność parlamentarna
Posłanka do Sejmu Wileńskiego w roku 1922;
Posłanka w latach 1928–1930;
Senator w latach 1922–1927.
Losy wojenne, okoliczności śmierci
W czasie okupacji mieszkała z córką w Warszawie; wraz z Ireną Kosmowską organizowała pomoc ofiarom wojny, była zaangażowana m.in. w akcję pomocy Żydom; w czasie powstania.
Mieszkała w Krakowie; działała w Stronnictwie Ludowym, a następnie w ZSL.
Zmarła 20.03.1965 w Krakowie; pochowana na cmentarzu Rakowickim (kw. LXXVIII, rząd 1, miejsce 99).
Źródła
akt zgonu z USC Kraków (tu nazwisko rodowe: Barańska); Parlament RP 1919–1927, pod red. Henryka Mościckiego i Włodzimierza Dzwonkowskiego, Warszawa 1928, s. 256 (tu nazwisko rodowe: Brańska); Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego, Warszawa 1989, s. 175; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 519; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, t. III, Warszawa 2005, s. 70; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.335; informacje Jana Perkowskiego z Kędzierzyna-Koźla z 1997 oraz z 2012 krewnego Kazimierza Wójcika i wnuka Marcina Karnickiego z Krakowa.