Historia

1888-1984; profesor prawa, członek Trybunału Kompetencyjnego; pochodził z rodziny polskich Ormian; jeden z najwybitniejszych znawców prawa cywilnego w Polsce; 1910–1919 urzędnik Prokuratorii Skarbu we Lwowie; od 1919 kierownik Katedry Prawa Cywilnego na Uniwersytecie Poznańskim; członek zarządu Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Poznaniu.

Senator w latach 1930–1935.

Do 21.09.1939 członek Rady Naukowej Uniwersytetu Poznańskiego opiekującej się pracownikami i majątkiem uczelni; 29.09.1939 aresztowany i uwięziony przez Niemców, wysiedlony na obszar Generalnego Gubernatorstwa, zamieszkał w Warszawie; od 1940 radca prawny w Towarzystwie Kredytowym Ziemskim; wykładał na tajnym Uniwersytecie Ziem Zachodnich i konspiracyjnym SGH; po upadku powstania osiadł w Krakowie, gdzie po przesunięciu się linii frontu rozpoczął pracę dydaktyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W połowie 1945 powrócił do Poznania i pracy na Uniwersytecie Poznańskim, 1948–1950 dziekan Wydziału Prawnego, a następnie Wydziału Prawno-Ekonomicznego; od ok. 1950 objęty zakazem publikacji prac naukowych; od 1947 prowadził kancelarię adwokacką, w 1951 skreślony z listy adwokatów; wiceprezes Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk; 1958–1981 redaktor „Ruchu Prawniczego, Ekonomicznego i Socjologicznego”.

Zmarł 21.03.1984 w Poznaniu; pochowany na cmentarzu Junikowo w Poznaniu (pole 27, kwatera 1, rząd 6, numer 9).

akt zgonu z USC Poznań; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 536; Zbigniew Radwański, Alfred Ohanowicz. Ojciec poznańskiej cywilistyki, Poznań 2006; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, t. 4, Warszawa 2009, s. 264–265; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.464-465