Historia

1891-1972; podpułkownik WP; minister poczt i telegrafów; publicysta; od 1906 związany z PPS, od 1910 w ZWC i Związku Strzeleckim; w 1914 jeden ze współorganizatorów i dowódców POW, sprawował liczne funkcje w POW, legionista; w składzie Konwentu Organizacji A; uczestnik tworzenia rządu ludowego w Lublinie w listopadzie 1918; szef Oddziału II Informacyjnego Sztabu MSWojsk.; 1922 zastępca generalnego adiutanta Naczelnego Wodza i Naczelnika Państwa, jeden z najbardziej zaufanych współpracowników Józefa Piłsudskiego, a następnie Edwarda Rydza-Śmigłego; 1926 współorganizator zamachu majowego, współtwórca BBWR; 1930–1938 redaktor naczelny dziennika „Gazeta Polska”; 1934 przejął koncern Prasa Polska SA i przekształcił go w koncern Dom Prasy SA, miał poważne wpływy w innych koncernach prasowych oraz w firmach kolportażowych; czołowy ideolog obozu piłsudczykowskiego, uczestnik opracowywania głównych zasad konstytucji kwietniowej i współautor deklaracji politycznej OZN.

Poseł w latach 1922–1927; 1928–1930; 1930–1935; 1935–1938 (wicemarszałek);
Senator w latach 1938–1939 mianowany przez prezydenta RP, marszałek Senatu.

2.09.1939 przewodniczył ostatniemu posiedzeniu Senatu II RP; 6.09.1939 uczestnik ostatniej oficjalnej uroczystości – mszy św. odprawionej przez prymasa Augusta Hlonda w intencji pomyślności oręża polskiego; ewakuował się z Warszawy na wschód (Lublin, Łuck, Kosowo, Kuty, Czerniowce); w nocy 17/18.09.1939 wraz z najwyższymi władzami RP przedostał się do Rumunii, a stamtąd do Włoch; od września 1939 poszukiwany niemieckim listem gończym; w 1940 przez Francję dotarł do Portugalii; starał się o przyjęcie do WP, ale Naczelny Wódz gen. Władysław Sikorski był temu przeciwny i w 1941 skierował go do Afryki Południowej; w lutym 1945 bezskutecznie prosił ponownie polskie władze o włączenie do armii.

W 1946 wyjechał z Capetown w Afryce Południowej i wrócił do Europy, osiadł w Londynie; nie włączył się do życia politycznego, pracował w piekarni, zajmował się publicystyką historyczną; członek Rady Instytutu Józefa Piłsudskiego w Londynie.

Zmarł 8.05.1972 w Londynie (Ealing), pochowany na cmentarzu South Ealing w Londynie.

akt zgonu z USC Londyn (Ealing); Sonderfahndungsbuch Polen, Berlin [1939], s. 101; PSB, Kraków 1975, t. XX, s. 743–749; Tadeusz Święcicki, Ostatni Marszałek Senatu Rzplitej Polskiej, w: „Kultura” (Paryż), nr 6/1972, s. 101–104; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 54–55; Arkadiusz Adamczyk, Bogusław Miedziński 1891–1972. Biografia polityczna, Toruń 2000; Wiktor Krzysztof Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny, t. III, Warszawa 2006, s. 143–145; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, t. IV, Warszawa 2009, s. 158–161; Dzienniki czynności Prezydenta RP Władysława Raczkiewicza, oprac. Jacek Piotrowski, t. I, Wrocław 2004, s. 58 i in.; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.14, 32, 37, 38, 173, 353, 367, 413-417;  informacje wnuczki Joanny Młudzińskiej z Londynu z 2010.