Dawid Bruski
1897-1980; nauczyciel; dyrektor liceum i gimnazjum w Starogardzie Gdańskim od 1917 służył w armii niemieckiej; 1918 członek Rady Żołnierskiej i Studenckiej w Królewcu; 1919–1920 propagator polskości na Pomorzu; uczył w gimnazjum w Wąbrzeźnie i Kościerzynie; animator życia społecznego i kulturalnego w regionie, m.in. dyrygent kilku chórów.
Działalność parlamentarna
Senator w latach 1938–1939.
Losy wojenne, okoliczności śmierci
2.09.1939 brał udział w ostatnim posiedzeniu Senatu II RP; poszukiwany przez gestapo, ukrywał się, mieszkał w Lublinie; jego dwaj bracia zginęli w obozach koncentracyjnych; uczył na tajnych kompletach w Lublinie i w Rejowcu; współorganizator Tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich; od lipca 1944 uczył w szkole średniej w Lublinie.
Od maja 1945 ponownie dyrektor liceum w Starogardzie Gdańskim, rozwinął szeroką działalność oświatową i kulturalną (1949 usunięty z powodu przedwojennej działalności, 1957 zrehabilitowany); 1950–1958 pracował w szkolnictwie zawodowym i muzycznym w Bydgoszczy i Gdańsku; od 1959 na emeryturze; działał w Sekcji Emerytów Oddziału ZNP w Sopocie.
Zmarł 23.09.1980 w Gdyni; pochowany na cmentarzu komunalnym w Sopocie (kw. G-3-55).
Źródła
akt zgonu z USC Gdynia; Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. I, Gdańsk 1992, s. 168–169; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 500–501; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, t. I, Warszawa 1998, s. 209–210 (tu błędnie: zm. w Sopocie); Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.451-452