Emil Kaliński
1890-1973; inżynier elektryk; minister poczt i telegrafów w sześciu rządach; pułkownik WP; publicysta; od 1914 zastępca szefa łączności w Komendzie Legionów; 1919–1933 w WP, m.in. zastępca szefa Wydziału Łączności Dep. Wojsk Techn. MSWojsk., komendant Obozu Szkoleniowego Wojsk Łączności w Zegrzu.
Działalność parlamentarna
Senator w latach 1938–1939 (powołany przez prezydenta RP).
Losy wojenne, okoliczności śmierci
Po wybuchu wojny ewakuował się wraz z rządem w kierunku Kresów; po agresji sowieckiej, 17.09.1939 przedostał się do Rumunii; internowany m.in. w Slanic i Baile Herculane.
Po wojnie wrócił do kraju, zamieszkał w Łodzi.
Zmarł 26.06.1973 w Łodzi; pochowany na cmentarzu Starym przy ul. Ogrodowej (kw. 5, fr. 6, nr grobu 10, przy alei głównej).
Źródła
akt zgonu z USC Łódź; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 46; Ministrowie Polski Niepodległej, Szczecin 2001, s. 170–175; Wiktor Krzysztof Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny, t. II, Warszawa 2006, s. 185–186; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, t. III, Warszawa 2005, s. 52; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.14, 59, 102, 427-429; informacje Jana Kalińskiego z Łodzi z 2009.