Historia

Senator Henryk Orliński [własność rodziny].

Henryk Orliński

(pierwotnie: Chiel Picele)

1873-1953; germanista, doktorat (1908); nauczyciel gimnazjalny w Tarnopolu, dyrektor Prywatnego Seminarium Nauczycielskiego Żeńskiego w Tarnopolu; działacz oświatowy propagujący chrześcijańsko-żydowską integrację kulturalną; od 1905 członek Komisji Egzaminacyjnej dla nauczycieli szkół ludowych w Tarnopolu; od 1912 zastępca członka Rady Miejskiej w Tarnopolu; 1920 sekretarz generalny Komitetu Opieki nad Uchodźcami ze Wschodniej Małopolski; wydawca czasopisma „Głos Polski”; działacz Towarzystwa Szkół Ludowych.

Działalność parlamentarna

Senator w latach 1922–1927.

Losy wojenne, okoliczności śmierci

We wrześniu 1939 przez Zaleszczyki wyjechał z Polski; przez Rumunię dotarł do Francji; w czerwcu 1940 przedostał się do Algieru, gdzie prowadził działalność oświatową, m.in. zorganizował polskie gimnazjum.

We wrześniu 1946 wypłynął z Neapolu do Southampton (Wielka Brytania), mieszkał w Londynie; w 1948 wrócił do Polski, mieszkał w Krakowie; utrzymywał się z tłumaczeń.

Zmarł 8.06.1953 w Krakowie; pochowany na cmentarzu Na Salwatorze w Krakowie (kw. NB-KW-3-pas 13-40).

Zobacz na mapie

Źródła

akt zgonu z USC Kraków; PSB, Kraków 1979, t. XXIV, s. 209–210; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 537; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, t. IV, Warszawa 2009, s. 278; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.11, 194-195; informacje wnuka Jana Woleńskiego z Suchej Beskidzkiej z 2010.