Józef Taube
1893-1971; żołnierz zawodowy; dowódca 4. Batalionu Broni Pancernej w Brześciu nad Bugiem; 1914–1917 kawalerzysta w armii rosyjskiej; członek POW, od 1917 służył w 1. Korpusie Wschodnim gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego i w 4. Dywizji Strzelców gen. Lucjana Żeligowskiego; od 1928 kwatermistrz 1. Pułku Szwoleżerów.
Działalność parlamentarna
Senator w latach 1935–1937.
Losy wojenne, okoliczności śmierci
W kampanii wrześniowej służył w komendanturze obrony przeciwlotniczej Warszawy; od 28.09.1939 w niewoli niemieckiej, jeniec oflagu VII A (Murnau).
2.11. 1946 wrócił do Polski; do emerytury pracował w Mostostalu.
Zmarł 11.04.1971 w Warszawie; pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kw. 158-5-30/31).
Źródła
akt zgonu z USC Warszawa Śródmieście; Pierwszy Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego 1914–1945, Warszawa 2007, s. 186, 195; Franciszek Kusiak, Życie codzienne oficerów Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1992, s. 241, 243; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 554–555; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.14, 408-410; informacje krewnych z Warszawy z 2010: Karola Taube i Barbary Scheiner.