Historia

1867-1959; notariusz, wiceminister sprawiedliwości; 1901–1915 notariusz w Ostrowi Mazowieckiej; propagator komasacji gruntów chłopskich; delegat na konferencję pokojową w Rydze (1921), członek Komisji Reewakuacyjnej w Moskwie (1921–1922); członek Rady Warszawskiej Izby Notarialnej.

Senator w latach 1922–1927.

Pracował jako notariusz w Warszawie; po upadku powstania warszawskiego dotarł do Grodziska Mazowieckiego; żona Halina zginęła w czasie powstania.

W marcu 1945 wrócił do Warszawy; w kwietniu 1945 otworzył kancelarię notarialną; od 1948 w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Grodzkiego w Warszawie oraz sędzia Sądu Grodzkiego w Warszawie (usunięty 1950); w 1953 ze względów politycznych odmówiono mu zatrudnienia w Państwowym Biurze Notarialnym.

Zmarł 20.10.1959 w Warszawie; pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kw. 150-4-4).

akt zgonu z USC Warszawa Śródmieście; teczka personalna, Sąd Wojewódzki w Warszawie; PSB, t. XXXVII, Kraków 1996–1997, s. 231–233; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 547–548; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.283; informacje krewnego Władysława Olędzkiego z Warszawy z 1997.