Historia

1871-1953; ziemianin (majątek Grzymiszew koło Turku), agronom; prezes RN Związku Ziemian; w czasie studiów w Rydze prezes „Arkonii”; po 1905 wspierał działalność ks. Wacława Blizińskiego w Liskowie, finansując m.in. szkołę rolno-mleczarską; członek Komitetu Centralnego Towarzystwa Rolniczego; 1918 pierwszy starosta powiatu konińsko-słupeckiego.

Senator w latach 1922–1927.

we wrześniu 1939 aresztowany przez Niemców, a następnie wysiedlony do Generalnego Gubernatorstwa bez prawa zabrania czegokolwiek z rodzinnego domu; w czasie wojny mieszkał w Warszawie i administrował majątkiem Pawłowice koło Sochaczewa.
W wyniku dekretu o reformie rolnej utracił majątek; 1945 aresztowany przez władze bezpieczeństwa, uwięziony w Piotrkowie Trybunalskim wraz z bratem, zwolniony; krótko pracował jako administrator tartaku pod Strzelcami Krajeńskimi; od 1948 mieszkał we Wrocławiu, nie mógł znaleźć pracy.
Zmarł 24.05.1953 we Wrocławiu; pochowany na miejscowym cmentarzu Osobowice; w kwietniu 1954 jego prochy przeniesiono do kaplicy rodzinnej w Grzymiszewie.

akt zgonu z USC Wrocław; PSB t. XXIX, Kraków 1986, s. 396–397; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 541; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, t. 4, Warszawa 2009, s. 461–462; Makary Górzyński, Zabytki miasta Turku i powiatu tureckiego. Rezydencje powiatu tureckiego, Turek 2009, s. 315–336; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.25, 192-194; informacje wnuka Andrzeja Biernackiego z Warszawy z 2010.