Historia

1881-1956; ksiądz rzymskokatolicki; działacz chrześcijańsko-narodowy; publicysta; wikariusz w Jeleśni (1905–1907) i Andrychowie (1907–1913); od 1913 pracował w kościele Mariackim w Krakowie; 1913–1932 kierownik Sekretariatu Katolicko-Społecznego w Krakowie; członek Rady Nadzorczej Polskiego Zjednoczenia Zawodowego Chrześcijańskich Robotników w Krakowie; inicjator powstania kilku czasopism katolickich, od 1923 wiceprezes Rady Nadzorczej spółki wydawniczej „Głos Narodu”; 1918–1924, 1926–1931 członek Rady Miasta Krakowa; od 1932 w stanie spoczynku, mieszkał we własnym domu w Kunicach.

Senator w latach 1928–1930.

Mieszkał w Kunicach; dobrze znał język niemiecki, wstawiał się za okolicznymi mieszkańcami u niemieckich władz okupacyjnych.

W 1946 odmówił kard. Adamowi Sapiesze objęcia redakcji tygodnika dla pięciu diecezji; 1947–1949 stały współpracownik tygodnika „W obronie prawdy”, który ukazywał się w Karwinie (Czechy, Zaolzie); utrzymywał się z odprawiania nabożeństw w kaplicy w Kunicach, pisania i drukowania kazań oraz gościnnego głoszenia homilii.

Zmarł 22.08.1956 w Kunicach; pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu w Dziekanowicach (kwatera A).

akt zgonu z USC Gdów; PSB, Kraków 1966–1967, t. XII, s. 196–197; Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, Warszawa 1992, s. 120–122; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 519–520; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, t. III, Warszawa 2005, s. 82–83; Piotr Hapanowicz, Senatorowie województwa krakowskiego w II RP, Warszawa 2007, s. 92–95; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.247-249; informacje krewnego Marka Woynarowskiego z Milanówka z 2006 i 2009.