Historia

(właśc. Jan Marian Malinowski)

1876-1948; minister w rządach Daszyńskiego i Moraczewskiego (1918–1919); członek władz PPS; wiceprezes Wydziału Wykonawczego Zjednoczenia Polskich Związków Zawodowych; publicysta; uczeń i czeladnik malarski, w 1901 założył przedsiębiorstwo malarstwa dekoracyjnego w Radomiu; za aktywną działalność w PPS (m.in. akcje bojowe) kilkakrotnie aresztowany przez władze carskie, więziony, zsyłany na Syberię; legionista, członek POW, w składzie Konwentu Organizacji A; od 1915 wydawca i redaktor czasopism PPS, specjalizował się w prasie dla wsi; kierował udanym zamachem na naczelnika niemieckiej policji politycznej Ericha Schulzego w Warszawie (1.10.1918); współpracował z II Oddziałem Sztabu Generalnego WP i policją polityczną w zwalczaniu komunistów; członek władz Związku Związków Zawodowych.

Poseł na Sejm Ustawodawczy w latach 1919–1922;

Poseł w latach 1922–1927; 1928–1930; 1930–1935;

Senator w latach 1935–1938; 1938–1939 (powołany przez prezydenta RP).

W czasie kampanii wrześniowej ewakuował się do Rumunii, mieszkał m.in. w obozie dla internowanych w Vălenii de Munte.

Wrócił do Polski (prawdopodobnie w 1945) pod przybranym nazwiskiem Ogrodziński, mieszkał w Radomiu lub w okolicy.

Zmarł 7.03.1948 w Radomiu; pochowany na miejscowym cmentarzu rzymskokatolickim przy ul. Limanowskiego (kw. 15a – rząd 1).

akt zgonu z USC Radom; PSB, t. XIX, Kraków 1974, s. 352–357; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 52; Cmentarz rzymskokatolicki w Radomiu, Radom 1997, s. 108–109; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, t. IV, Warszawa 2009, s. 75–77; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.14, 110-112, 390; informacje syna Wojciecha Malinowskiego z Warszawy oraz córki Zofii Odechowskiej z Otrębus.