Piotr Zubowicz
1880-1956; prawnik; adwokat w Zamościu, notariusz w Warszawie i Sosnowcu; członek Trybunału Stanu; publicysta; członek PPS; więziony i deportowany przez władze carskie (1905); od 1916 w armii rosyjskiej (oddziały hydrotechniczne na froncie), a następnie w II Korpusie Polskim Józefa Hallera; w 1918 uczestniczył z Maciejem Ratajem w organizowaniu Tymczasowego Rządu Ludowego w Lublinie; działacz PSL „Wyzwolenie”; wydawca „Gazety Zamojskiej”.
Działalność parlamentarna
Senator w latach 1922–1927.
Losy wojenne, okoliczności śmierci
Notariusz w Warszawie, współpracował z tajną organizacją pomocy więźniom, wyrabiał fałszywe dokumenty; po wybuchu powstania warszawskiego aresztowany przez Niemców i więziony jako zakładnik przez kilka tygodni (zapewne cały sierpień) w gmachu Sejmu przy ul. Wiejskiej.
W połowie 1945 odnalazł w Niemczech i sprowadził do Polski cenne archiwa sądowe (m.in. warszawskie księgi hipoteczne, rejestr skazanych, akta stanu cywilnego); notariusz; sędzia w Warszawie (1946–1948 Sądu Okręgowego, 1948–1950 Sądu Grodzkiego, w 1951 Sądu Powiatowego dla dzielnicy Śródmieście); 1949–1950 redaktor „Przeglądu Notarialnego”.
Zmarł 10.07.1956 w Warszawie; pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kw. P-6-25).
Źródła
akt zgonu z USC Warszawa Śródmieście; Leon Chajn, Kiedy Lublin był Warszawą, Warszawa 1964, s. 188–195; Stanisław Michalski, Adwokat Piotr Eydziatt-Zubowicz, w: „Palestra” nr 7/1980, s. 139–141 (tu błędny rok zgonu); Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 562; Andrzej Kędziora, Encyklopedia miasta Zamościa, Chełm 2000, s. 473 (tu błędny rok zgonu); Krzysztof Czubara, Zamojscy posłowie i senatorowie II Rzeczypospolitej, w: „Zamojski Kwartalnik Kulturalny” nr 3–4/2001, s. 71; Krzysztof Czubara, Dawniej w Zamościu, Zamość 2005, s. 92–93, 103 (tu błędny rok zgonu); Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.41, 243-244; informacje wnuczki Hanny Blandford z Warszawy z 2011.