Historia

1888-1969; geograf fizyczny-geolog (doktorat 1913); bibliotekarka; publicystka; od 1912 działała w Związku Strzeleckim (wykładowca terenoznawstwa), należała do kobiecych drużyn legionowych; walczyła o prawa kobiet, przewodnicząca Rady Polek, uczestniczka europejskich zjazdów Rady Kobiet (Bruksela, Dubrownik, Edynburg); od 1919 w Państwowym Instytucie Geologicznym (geolog, bibliotekarka), stworzyła księgozbiór o objętości ok. 35 tys. woluminów; wiceprzewodnicząca Rady Głównej Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego; 1929–1930 wykładowca Wolnej Wszechnicy Polskiej; 1937 współorganizowała Kluby Demokratyczne i Stronnictwo Demokratyczne, wiceprzewodnicząca warszawskiego Klubu Demokratycznego; żona Albina Fleszara (1888–1916), geologa, oficera legionów.

Senator w latach 1935–1938 (powołana przez prezydenta RP).

W czasie okupacji dalej prowadziła bibliotekę Instytutu; członek zarządu konspiracyjnego Stronnictwa Demokratycznego „Prostokąt”; łączniczka w Komendzie Głównej ZWZ-AK, współpracowała z Biurem Informacji i Propagandy KG AK; kolportowała mapy na potrzeby konspiracji, drukowała podziemne czasopisma, zajmowała się legalizacją i ukrywaniem Żydów, ukrywała archiwum Związku Bibliotekarzy Polskich, inicjowała i prowadziła tajne zebrania bibliotekarzy; latem 1944, przed wybuchem powstania warszawskiego wyjechała na wieś; w Lublinie nawiązała kontakt z przedstawicielami PKWN, od połowy października 1944 rozpoczęła pracę w Ministerstwie Oświaty (kierownik Wydziału Bibliotek).

Od maja 1945 w MSZ (Biuro Spraw Kongresowych), uczestniczyła w konferencjach pokojowych (Paryż, Praga, Poczdam, Moskwa); na konferencji w Poczdamie, jako kartograf, brała udział w wytyczaniu polskiej granicy zachodniej; 1945 współorganizatorka Ligi Kobiet; 1945–1946 członkini władz Stronnictwa Demokratycznego; 1945–1948 radna m. st. Warszawy; pracowała w Muzeum Ziemi PAN w Warszawie, stworzyła bibliografię obejmującą 200 lat dziejów nauk o Ziemi w Polsce; od końca lat 50. na emeryturze.

W czerwcu 1969 wyruszyła z Warszawy w rejs statkiem turystycznym po Wiśle nad morze; zmarła pod koniec rejsu 1.07.1969, na pokładzie statku; pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. T-1-7).

akt zgonu z USC Gdynia; Melania Mroczek-Szymańska, Nie będzie Jej z nami w dniach obchodów 25-lecia Ligi Kobiet, w: „Nasza Praca” nr 9/1969, s. 3–15; Józefa Kornecka, Polityka czy biblioteka. Regina Danysz-Fleszarowa, w: Twórcy nowoczesnego bibliotekarstwa polskiego, Wrocław 1974, s. 87–99; Elżbieta Otffinowska, Wierni sobie, w: Życiorysy pisane wśród ludzi. Kobiety – działaczki Stronnictwa Demokratycznego, Warszawa 1980, s. 65– 89; Encyklopedia Warszawy, Warszawa 1994, s. 184–185; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 509; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, t. II, Warszawa 2000, s. 61–63; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.41, 154, 394-395; informacje bratanka i jego żony Andrzeja i Wiesławy Danyszów z Warszawy z 2012.