Roman Skirmunt
1868–1939; właściciel majątku ziemskiego Porzecze k. Pińska; przewodniczący Białoruskiego Komitetu Narodowego, białoruski premier i minister spraw zagranicznych w czasie okupacji niemieckiej (1918); od 1907 wiceprezes Towarzystwa Rolniczego Mińskiego, od 1926 członek zarządu Kresowego Związku Ziemian.
Działalność parlamentarna
Poseł do rosyjskiej Dumy Państwowej w 1906.
Poseł do rosyjskiej Rady Państwa w latach 1910–1911.
Senator w latach 1930–1935.
Losy wojenne, okoliczności śmierci
Na początku wojny przebywał w Porzeczu i pomagał uchodźcom; 17.09.1939 był w Pińsku; pod koniec września wrócił do Porzecza, gdzie został aresztowany i uwięziony; samozwańczy sąd, tzw. czerwony komitet rewolucyjny skazał go na śmierć; zastrzelony 7.10.1939 razem ze szwagrem w lesie pod Korzeniewem (ok. 8 km od Porzecza). Pochowany w parku przy pałacu w Porzeczu, który został zburzony. Zachował się krzyż w miejscu pochówku.
Siostra Helena zamordowana w Porzeczu około 1942–1943.
Źródła
PSB, t. XXXVIII, Kraków 1998, s. 184–187; Józef Godlewski, Na przełomie epok, Warszawa 1990, s. 394; Kto był kim…, s. 548; Krzysztof Jasiewicz, Lista strat ziemiaństwa polskiego 1939–1956, Warszawa 1995, s. 950; Dorota Mycielska, Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie zamordowani, zaginieni, zmarli w latach II wojny światowej, Warszawa 2009, s.24, 32, 57-58; zbiór wycinków z prasy białoruskiej z lat 1992–2000, Kancelaria Senatu; informacje: Awy z Korsaków Neefowej; Teresy Skirmuntt z 1996; Zofii Dernałowicz z Warszawy z 1996 i 2007; Wiaczesława Ilienkowa z Pińska (Białoruś) z 1996, z lat 2000–2001.