Samuel Manugiewicz
1871-1956; ksiądz ormiańskokatolicki; proboszcz parafii ormiańskokatolickiej w Tyśmienicy i w Kutach (od 1917), dziekan w Kutach (od 1933); burmistrz Kut (od 1938); po święceniach (1895) wikary katedralny we Lwowie, notariusz kurii arcybiskupiej; członek Rady Miejskiej w Kutach; prezes miejscowego Towarzystwa Gospodarczego i Związku Rolników, wiceprezes Czytelni Polskiej; propagator spółdzielczości.
Działalność parlamentarna
Senator w latach 1928–1930.
Losy wojenne, okoliczności śmierci
W czasie kampanii wrześniowej organizował pomoc dla żołnierzy i cywilów udających się na emigrację, świadek przekraczania mostu nad Czeremoszem na granicy polsko-rumuńskiej przez najwyższe władze RP 17.09.1939; chronił polskie i ormiańskie rodziny w okresie prześladowań organizowanych przez ukraińskie ugrupowania nacjonalistyczne; świadek rzezi dokonanej wiosną 1944 na mieszkańcach Kut.
Pozostał jako jedyny ksiądz ormiańskokatolicki na terenie Ukrainy wchodzącej w skład ZSRR; od 1947, kiedy to władze zamknęły kościół parafialny, kontynuował pracę duszpasterską odprawiając regularnie msze święte na probostwie, udzielał sakramentów.
Zmarł 28.12.1956 r. w Kutach, pochowany na miejscowym cmentarzu w grobowcu Grzegorza Jakubowicza, burmistrza Kut.
Źródła
akt zgonu z USC Stanisławów; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 532; Tadeusz Zaleski, Słownik biograficzny duchownych ormiańskokatolickich oraz duchownych rzymskokatolickich pochodzenia ormiańskiego w Polsce w latach 1750–2000, Kraków 2001, s. 74–75; „Biuletyn Ormiańskiego Towarzystwa Kulturalnego” nr 32/33/2003, s. 69, 72; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, t. IV, Warszawa 2009, s.90 (tu błędna data zgonu); Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.28, 36, 250-251; informacje z 1996 Janiny Gmitrzak z Warszawy, Jana Markiewicza i Jadwigi Drzazgi z Oławy oraz Fundacji Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich z 2012.