Stanisław Łucki
(Ostap Łućkyj)
1883–1941; ziemianin (majątek Wola Długohucka, pow. Stryj); działacz ukraiński; poeta i publicysta; w czasie I wojny światowej oficer armii austriackiej, adiutant arcyksięcia Wilhelma; od 1918 w armii ukraińskiej, w 1920 jej przedstawiciel w sztabie Wojska Polskiego; propagator spółdzielczości; dyrektor Powiatowego Związku Spółdzielni w Stryju, od 1928 prezes ukraińskiej centrali spółdzielni rolniczych „Centrosojuz”, wiceprezes Towarzystwa Rolniczego we Lwowie, dyrektor związku rewizyjnego spółdzielni ukraińskich.
Działalność parlamentarna
Poseł w latach 1928–1935.
Senator w latach 1935–1938.
Losy wojenne, okoliczności śmierci
26.09.1939 aresztowany przez NKWD w Brzeżanach k. Lwowa; 28.09.1940 skazany na 8 lat łagrów; widziany po 23.10.1940 i w lipcu 1941 w łagrze Kotłas k. Archangielska; we wrześniu 1941 poszukiwany przez Ambasadę RP w ZSRR; zmarł 3.10.1941 w łagrze k. Kotłasu.
Zobacz na mapieŹródła
List senatora z Kotłasu z 26.10.1940 (w posiadaniu rodziny); Stanisław Kot, Listy…, s. 102, 259 i 273; Leon Kozłowski, Więzienie sowieckie, „Kultura” (Paryż) z. 10/1957 s. 92; Jerzy Stypułkowski, Droga do wojska, Londyn 1967, s. 98–99; Kto był kim…, s. 529–530; Enciklopedia ukrainoznavstva, t. IV, Lviv 1994, s. 1388; Zbigniew Rusiński, Tryptyk Brzeżański, Wrocław 1998, s. 16; Jacek Jędruch, Constitutions, elections and legislatures of Poland, 1493–1993, 1998, s. 387; Yuryj Luckyj, Na torozhi, Kiev 2000, s.11; Leon Kozłowski, Moje przeżycia, Warszawa 2001, s. 20–21; Wielka encyklopedia PWN, t. 16, Warszawa 2003, s. 323–324 (tu data i miejsce zgonu: 3.10.1941, k. Kotłasu); Posłowie i senatorowie…, t. III, s. 403–404 (tu: widziany po raz ostatni w listopadzie 1941 w Siewdwinłagu k. Kotłasu); Sławomir Kalbarczyk, Z badań nad losami…, s. 171 (tu data i miejsce zgonu: 3.09.1941, Siewdwinłag); Dorota Mycielska, Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie zamordowani, zaginieni, zmarli w latach II wojny światowej, Warszawa 2009, s. 30, 32, 133-134; informacje: Zbigniewa Harbuza z Łobza z 1997; Konrada Siermontowskiego z Krakowa z 1997.