Historia

1896-1966; ziemianin (majątek Zelzin, pow. Wołkowysk), agronom; dzierżawił majątki: Surwiliszki (pow. Oszmiana) i Czerlonę (pow. Grodno); rotmistrz (major kawalerii) WP; 1930–1939 prezes zarządu spółki „Eternit”; do 1914 działał w Związku Strzeleckim, legionista; od 1918 w POW w Kijowie; do 1922 w WP m.in. jako zastępca komendanta miasta Wilna.

Poseł w latach 1930–1935;
Senator w latach 1938–1939.

W kampanii wrześniowej zastępca dowódcy pułku w 101. Pułku Ułanów w składzie rezerwowej brygady kawalerii „Wołkowysk”, po 17.09.1939 uczestniczył w starciach z oddziałami radzieckimi w okolicach Grodna; od 22.09.1939 krótko pełnił obowiązki dowódcy; 24.09.1939 z pułkiem przekroczył granicę polsko-litewską, internowany (obóz Rakiszki i fort VI w Kownie); po ucieczce w połowie 1940 ukrywał się na Litwie, 16.06.1941 aresztowany przez NKWD, zesłany do obozu pracy w Plesiecku (okolice Archangielska), pracował przy wyrębie lasów; po uwolnieniu, w armii gen. Andersa (1942), służył w 5. Kresowym Pułku Artylerii Przeciwpancernej, zastępca dowódcy Dywizjonu Rozpoznawczego, następnie kwatermistrz Pułku; w 1943 przeniesiony do 7. Pułku Kawalerii Pancernej, od początku 1944 (w czasie służby w Egipcie) dowódca 7. Zapasowego Szwadronu Rozpoznawczego; walczył m.in. w szeregach 2. Korpusu we Włoszech; syn Władysław w lutym 1945 aresztowany w Wilnie przez NKWD i wywieziony do Donbasu (ślad zaginął).

1946 komendant Polskiego Garnizonu w Neapolu; zdemobilizowany w maju 1947, osiadł w Wielkiej Brytanii; początkowo mieszkał w Grimsby, gdzie bez powodzenia usiłował prowadzić spółkę rybacką; 1951–1952 pracował w Nottingham w fabryce maszyn tkackich; od 1952 mieszkał w Londynie, gdzie z przyjacielem prowadzili mały hotel; prezes koła 1. Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego; w październiku 1956 wrócił do Polski do żony i córki, osiadł w Krakowie; pracował społecznie w Towarzystwie Opieki nad Zwierzętami.

Zmarł 24.08.1966 w Krakowie; pochowany na cmentarzu Rakowickim (kw. Ł rząd południowy, grób nr 12).

akt zgonu z USC Kraków; Archiwum brytyjskiego Ministerstwa Obrony (sekcja polska), teczka osobowa; PSB, t. XXXVI, Kraków 1995–1996, s. 470–471; Karol Liszewski, Wojna polsko-sowiecka 1939 r., Londyn 1988, s. 100; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 547 (tu błędne miejsce zgonu); Wiktor Krzysztof Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny, t. IV, Warszawa 2006, s. 222–223; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.16, 37, 350-351; informacje wnuczki Jovity Januszewskiej z Zaborowa z 2011.