Stanisław Siedlecki
1877–1940; założyciel i prezes Instytutu Wschodniego w Warszawie, m.in. popierającego ruchy niepodległościowe w ZSRR (ekspozytura Oddziału II Sztabu Generalnego); przed 1910 pracownik i organizator kilku tajnych drukarń PPS; członek POW, m.in. polityczny emisariusz propagujący idee legionowe, zbierał fundusze wśród Polaków mieszkających w zaborze pruskim; pracował w przemyśle naftowym w Borysławiu, m.in. dyrektor firmy gazowej w Kałuszu; publicysta; propagator samorządności i spółdzielczości mieszkaniowej, w latach 1925–1928 prezes Zarządu Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej.
Działalność parlamentarna
Senator w latach 1922–1927 i 1935–1938.
Losy wojenne, okoliczności śmierci
Około 7.09.1939 wyjechał z rodziną przez Nałęczów do Kowla, gdzie około 10.09.1939 zostawił żonę z córkami pod opieką krewnych; dalsze losy niejasne (po wkroczeniu wojsk radzieckich 17.09.1939 prawdopodobnie popełnił samobójstwo w Krzemieńcu).
Żona Felicja wraz z dwiema córkami została wywieziona na Syberię; z armią gen. Władysława Andersa wyjechała do Iranu, a następnie do Indii; zmarła w 1944 w Bombaju.
Źródła
PSB, t. XXXVI, Kraków 1995–1996, s. 555–558; Kto był kim…, s. 547; Dorota Mycielska, Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie zamordowani, zaginieni, zmarli w latach II wojny światowej, Warszawa 2009, s.32, 25-53; informacje: Konrada Siermontowskiego z Krakowa z 1997; Alicji Pacholczykowej z Łomianek z 2005; córki Marii Dąbskiej z Australii z 2005 (tu: być może samobójstwo).
