Stefan Sołtyk
1880–1945; nauczyciel, założyciel i dyrektor żeńskiej szkoły w Radomiu; publicysta; zarządca majątku ziemskiego Brześce k. Janowca n. Wisłą; na początku I wojny światowej komendant Milicji Obywatelskej w Radomiu; w 1917 sekretarz Polskiego Głównego Wojskowego Komitetu Wykonawczego, następnie Naczelnego Polskiego Komitetu Wojskowego (Naczpol), kierował pracą kulturalno-oświatową I Korpusu i Związku Wojskowych Polaków w Rosji; od marca 1918 sekretarz gen. Józefa Dowbora-Muśnickiego; w 1920 w Radzie Obrony Państwa oraz szef gabinetu dowódcy Armii Ochotniczej gen. Józefa Hallera.
Działalność parlamentarna
Poseł w latach 1919–1927.
Senator w latach 1930–1935.
Losy wojenne, okoliczności śmierci
4.10.1939 aresztowany przez gestapo w Radomiu; więziony w Łodzi, Poznaniu, Głogowie i Berlinie; od kwietnia 1940 przebywał w obozie Sachsenhausen (Oranienburg),następnie Flossenburg i Buchenwald; w kwietniu 1945 ewakuowany ze współwięźniami do Dachau; zmarł 7.05.1945, po oswobodzeniu obozu, w szpitalu amerykańskim w Dachau.
Zobacz na mapieŹródła
PSB, t. XL, Kraków 2000–2001, s. 432; Kto był kim…, s. 549 (tu data zgonu: 6.05.1945); Dorota Mycielska, Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie zamordowani, zaginieni, zmarli w latach II wojny światowej, Warszawa 2009, s.19-20, 31, 248; informacje: PCK z 1947 (tu data i miejsce zgonu: 7.05.1945, Dachau); Internationale Suchdienst w Bad Arolsen z 1995; synów Tadeusza i Witolda Sołtyków z Warszawy z 1995; współwięźnia Edwarda Pawelca z Janowca z 1996 (tu: 2.02.1945, Sachsenhausen).