Historia

1890-1958; rolnik, agronom; administrator majątku rolnego Słupy-Wrzosy (koło Żnina) oraz dzierżawca państwowego ośrodka rolnego w pobliskim Nadborowie; w czasie I wojny światowej w armii niemieckiej; uczestnik powstania wielkopolskiego w pow. czarnkowskim; od 1923 prezes Rady Powiatowej Wielkopolskiego Towarzystwa Kółek Rolniczych w Żninie; prezes Rady Nadzorczej Spółdzielni „Rolnik” w Janowcu; przewodniczący Rady Gminnej; prezes organizacji powiatowej Chrześcijańskiego Stronnictwa Rolniczego; od 1927 prezes Rady Powiatowej BBWR.

Senator w latach 1935–1938.

W grudniu 1939 wysiedlony przez Niemców, osiadł w Mińsku Mazowieckim; pracował w młynach, m.in. w młynie parowym firmy „Neigt” w Warszawie, zajmował się handlem produktami rolnymi.

W styczniu 1945 mieszkał w Skierniewicach, a od kwietnia 1945 w Poznaniu; od 1946 pracownik Państwowych Zakładów Hodowli Roślin w Świdnicy, Gdańsku i Poznaniu; od 1953 w Centralnym Zarządzie Selekcji Roślin, inspektor plantacji w Stacji Hodowli i Selekcji Roślin w Pustkowie, a następnie w Polanowicach.

Zmarł 15.09.1958 w Poznaniu; pochowany na cmentarzu Górczyńskim kw. I P – A front.

akt zgonu z USC Poznań; akta personalne ze spółki „Hodowla Zwierząt i Nasiennictwo Roślin” w Polanowicach; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 528; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, t. III, Warszawa 2005, s. 381–382; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.27, 265; informacje z 2012 wnuka Wojciecha Łaskiego z Warszawy.