Historia

Tadeusz Michejda

1879-1956; lekarz (doktorat 1906), kapitan WP; dyrektor i lekarz naczelny Kasy Chorych w Ostrowie Wielkopolskim; propagator polskości Śląska Cieszyńskiego; 1911–1921 lekarz kolejowy i kopalniany w Suchej Górnej (Śląsk Cieszyński); 1918 członek Rady Narodowej w Cieszynie; 1919 kierownik akcji plebiscytowej w Zagłębiu Ostrawsko-Karwińskim, uczestnik powstań śląskich; 1921–1929 lekarz powiatowy w Działdowie; 1929–1932 organizator Zakładu Fizykoterapii w Toruniu, kierownik Zakładu Przyrodoleczniczego tamże; przewodniczący Rady Miejskiej w Działdowie; od 1932 członek Magistratu w Toruniu; od 1934 ławnik miejski tamże; członek Rady Naczelnej Narodowej Partii Robotniczej, od 1937 członek Rady Naczelnej ZG Stronnictwa Pracy.

Działalność parlamentarna

Senator w latach 1930–1935.

Losy wojenne, okoliczności śmierci

Od jesieni 1939 do początku 1940 pod fałszywym nazwiskiem mieszkał w Warszawie; 1940 powrócił do Ostrowa Wielkopolskiego, a następnie do Cieszyna; zagrożony aresztowaniem przez Niemców zamieszkał w Krakowie; 1942–1945 naczelny lekarz Kasy Chorych w Rzeszowie; działał w konspiracyjnym Stronnictwie Pracy; zrezygnował z propozycji pracy w Warszawie w Delegaturze Rządu RP na Kraj (po śmierci Cyryla Ratajskiego w 1942).

1945 organizator Izby Lekarskiej i Związku Zawodowego Lekarzy w Rzeszowie i Ostrowie Wielkopolskim; 1946–1947 poseł do KRN i na Sejm Ustawodawczy; członek Miejskiej Rady Narodowej w Ostrowie Wielkopolskim; 1946 wiceminister zdrowia w Rządzie Jedności Narodowej, 1947–1951 minister zdrowia, następnie minister bez teki; prezes Rady Naczelnej Stronnictwa Pracy, od 1950 członek prezydium Centralnego Komitetu Stronnictwa Demokratycznego; 1947–1952 poseł na Sejm; wiceprezes ZG PCK.

Zmarł 18.04.1956 w Warszawie; pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kw. Aa, rząd północny, grób nr 2).

Zobacz na mapie

Źródła

akt zgonu z USC Warszawa Śródmieście; PSB, Kraków 1975, t. XX, s. 674–675; Jubileusz dr. Tadeusza Michejdy, w: „Ilustrowany Kurier Polski”, nr 265/26.09.1949, s. 3; Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej, Warszawa 1969, cz. 3, s. 89; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 534; Zdzisław Biegański, Senatorowie pomorscy w latach międzywojennych, w: Prace Komisji Historii Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego, t. 16, Bydgoszcz jako ośrodek administracyjny na przestrzeni wieków, pod red. Zdzisława Biegańskiego i Włodzimierza Jastrzębskiego, Bydgoszcz 1998, s. 292–293; Toruński słownik biograficzny, Toruń 1998, t. 1, s. 175–177; Kazimierz Przybyszewski, Ludzie Torunia odrodzonej Rzeczypospolitej 1920–1939, Toruń 2001, s. 268–271; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, t. IV, Warszawa 2009, s. 153–155; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.39, 40, 234-235; informacje wdowy, Heleny Dietkow z Warszawy z 1997.