Historia

1885–1940; prawnik; pułkownik Wojska Polskiego (od 1935 w stanie spoczynku); sędzia Wojskowego Sądu Najwyższego; w czasie I wojny światowej służył w I Korpusie Polskim gen. Józefa Dowbora-Muśnickiego w Rosji; naczelnik wydziału kodyfikacyjnego w Ministerstwie Spraw Wojskowych, przedstawiciel kilku kolejnych ministrów tego resortu w pracach ustawodawczych Sejmu i Senatu; członek zarządu PCK oraz Ligi Morskiej i Kolonialnej.

Senator w latach 1935–1938 powołany przez prezydenta RP.

We wrześniu 1939 zgłosił się do wojska, przydzielony do sztabu gen. Mieczysława Smorawińskiego; wzięty do niewoli sowieckiej pod Włodzimierzem Wołyńskim, więziony w Starobielsku; autor listu z 15.10.1939 do komendanta obozu w Starobielsku w sprawie nawiązania kontaktów z Czerwonym Krzyżem; zamordowany przez NKWD wiosną 1940 w Charkowie (jego nazwisko figuruje na liście NKWD pod poz. 2518); w 1951 uznany sądownie za zmarłego 9.05.1946.

Akt zgonu sporządzono w 1951 w USC Brwinów; list senatora ze Starobielska z 27.11.1939 (w posiadaniu rodziny); Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu. Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Lista ofiar, Warszawa 1991, s. 468, 958; Kto był kim…, s. 539; Katyń. Dokumenty zbrodni, t. 1, Warszawa 1995, s. 191–193; Dorota Mycielska, Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie zamordowani, zaginieni, zmarli w latach II wojny światowej, Warszawa 2009, s.24, 32, 78-79; informacja córki Aleksandry Petrażyckiej z 1997.