Historia

1870–1944; ksiądz rzymskokatolicki, proboszcz w Liskowie k. Kalisza; w latach 1893–1900 sekretarz generalny konsystorza we Włocławku; działacz oświatowy, spółdzielczy i ludowy; propagator spółek rolniczo-handlowych; wiceprezes Związku Spółdzielni Rolniczych i Zarobkowo-Gospodarczych; radca Izby Rolniczej w Łodzi; w 1919 delegat Sejmu RP do USA w celu wymiany doświadczeń w sprawach opieki społecznej; w latach 1918–1924 kierownik sekcji, a następnie dyrektor Departamentu Opieki Społecznej w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej; w 1923 delegat ministerstwa do USA w sprawie zbadania położenia emigracji.

Poseł w latach 1919–1922.
Senator w latach 1938–1939 powołany przez prezydenta RP.

Wysiedlony przez Niemców do Generalnej Guberni, poszukiwany przez gestapo, ukrywał się w Chotomowie k. Warszawy w sierocińcu prowadzonym przez Siostry Służebniczki NMP; w czasie powstania warszawskiego dotarł do Częstochowy, gdzie zmarł 21.10.1944.

Akt zgonu w USC Częstochowa; Janusz Olejnik, W 100 rocznicę urodzin ks. Wacława Blizińskiego, w: „Słowo Powszechne” nr 149, z 24.06.1971, s. 1, 3; Encyklopedia katolicka, Lublin 1976, łam 659; Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego, Warszawa 1989, s. 42; Słownik biograficzny katolicyzmu społecznego w Polsce, Warszawa 1991, s. 34–35; Kto był kim…, s. 497–498; Posłowie i senatorowie…, t. I, s. 148–149; Anna Rak, Przybliżyć wam Nieba, w: „Nasz Dziennik” nr 262 z 9–11.11.2002, s. 22–23; Dorota Mycielska, Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie zamordowani, zaginieni, zmarli w latach II wojny światowej, Warszawa 2009, s.22, 226-228; informacja bratanka, Stanisława Blizińskiego z Warszawy z 1997.