Witold Czartoryski
1864-1945; książę; ziemianin, arystokrata (klucz dóbr Pełkinie i Bielinie w Małopolsce oraz Konarzewo w Wielkopolsce); publicysta; 1898–1904 prezes Rady Powiatowej w Jarosławiu; zakładał ochronki i szkoły wiejskie; łożył na utrzymanie 17 parafii; od 1906 wiceprezes, a od 1910 prezes Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego we Lwowie; 1917 członek założyciel Komitetu Narodowego Polski w Paryżu; Rada Regencyjna mianowała go generalnym komisarzem dla Galicji; prezes Towarzystwa Gospodarczego we Lwowie; od 1928 w prezydium Rady Naczelnej i w Komitecie Politycznym Stronnictwa Narodowego.
Działalność parlamentarna
Poseł do Sejmu Krajowego we Lwowie (od 1908);
Dziedziczny członek Izby Panów w Wiedniu (od 1913);
Senator w latach 1922-1927.
Losy wojenne, okoliczności śmierci
Mieszkał na skrawku majątku Pełkinie; w 1944 zamieszkał na plebanii, u syna Stanisława, proboszcza w Makowie Podhalańskim.
Zmarł 4.09.1945 w Makowie Podhalańskim; pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym.
Źródła
akt zgonu z USC Maków Podhalański; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 503; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, t. I, Warszawa 1998, s. 312–313; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.72-73; informacje z 2012 wnuka Wojciecha Kazimierza Rostworowskiego z Warszawy.