Władysław Pulnarowicz
1889–1941; urzędnik; publicysta; legionista, w 1919 internowany przez Ukraińców w obozie w Kołomyi; działacz Związku Strzeleckiego; do 1932 dyrektor Kasy Chorych w Turce n. Stryjem (woj. lwowskie); dyrektor komisaryczny Ubezpieczalni Społecznej w Turce, Starym Samborze, Drohobyczu; członek Rady Miejskiej i Rady Powiatowej w Turce; zastępca burmistrza Turki.
Działalność parlamentarna
Senator w latach 1935–1939.
Losy wojenne, okoliczności śmierci
Nie zdążył na ostatnie posiedzenie Senatu 2.09.1939 i wrócił do Lwowa, gdzie po 17.09.1939 ukrywał się; 13.04.1940 zostały aresztowane żona, córka i teściowa i wywiezione do Kazachstanu; 8.07.1940 został aresztowany wraz z synem Janem przez NKWD przy próbie przejścia ówczesnej granicy rosyjsko-węgierskiej we wsi Komarniki; początkowo więziony w Drohobyczu; 16.05.1941 skazany na rozstrzelanie; prawdopodobnie zamordowany wraz z synem w końcu czerwca 1941 we Lwowie w więzieniu Brygidki. Zbiorowa mogiła ofiar masakry więźniów lwowskich znajduje się na cmentarzu Janowskim.
Zobacz na mapieŹródła
IPN, materiały z lat 1940–1941 na temat aresztowania i przesłuchań (kopia z archiwów rosyjskich); Elżbieta Kotarska, Czy król
będzie obywatelem, „Gazeta Wyborcza” nr 217 z 17.09.1991 s. 12–13; Kto był kim…, s. 541; Dorota Mycielska, Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie zamordowani, zaginieni, zmarli w latach II wojny światowej, Warszawa 2009, s.27, 32, 112; informacje: córki Romany Kozłowskiej
z Gliwic z 1996; Kazimierza Bernaczka ze Strzelec Opolskich z 1996; Władysława Ossowskiego z Legnicy z 1996, kuriera, który
usiłował przeprowadzić senatora i jego syna przez zieloną granicę w 1940.