Historia

(Feliks Władysław Radomski)

1887-1976; przedsiębiorca, organizator życia gospodarczo-handlowego w Wielkopolsce; prezes Związku Polskich Kupców Zbożowych; ziemianin (majątek Rakówka); około 1915 pracował w spółdzielni rolniczej w Śremie, następnie w spółdzielczym przedsiębiorstwie zbożowym w Poznaniu; członek Izby Przemysłowo-Handlowej oraz wiceprezes Giełdy Zbożowej i Towarowej w Poznaniu; członek zarządu Głównego Związku Towarzystw Kupieckich w Poznaniu; do 1939 wicedyrektor Polskiego Biura Eksportu Zboża w Gdańsku; w sierpniu 1939 otrzymał nominację na dyrektora naczelnego filii Biura w Belgii.

Senator w latach 1928–1930.

W pierwszych dniach wojny ostrzeżony przez Niemca, że znajduje się na liście osób, które mają być rozstrzelane na rynku w Śremie, uciekł do Warszawy; pracował w firmie handlującej zbożem w Warszawie, a następnie w jej filii w Krakowie.

Po wojnie wrócił do swojego folwarku Rakówka; majątek został odebrany dekretem o reformie rolnej; pracował w różnych instytucjach w Śremie, Inowrocławiu i Poznaniu (za każdym razem szykanowany ze względu na przedwojenną działalność); ostatnim miejscem zatrudnienia był bank w Kościanie, z którego wyrzucono go w 1952 z dnia na dzień, tuż przed emeryturą.

Zmarł 9.12.1976 w Kościanie; pochowany na miejscowym cmentarzu katolickim parafii NMP Wniebowziętej (kw. IV, grób 354).

akt zgonu z USC Kościan; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 542; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.445-447; informacje Archiwum Państwowego w Poznaniu z 1997; informacje wnuczki Ewy Piechowiak z Puszczykowa z 1997 i 2002 oraz wnuków: Krzysztofa Radomskiego z Poznania i Andrzeja Radomskiego z Chróścic z 2012.