Historia

1889-1956; lekarz psychiatra, neurolog (doktorat 1914); major WP; wiceprezes Naczelnej Izby Lekarskiej; od 1912 w Związku Strzeleckim; legionista; do 1922 lekarz w WP; od 1929 dyrektor Szpitala Psychiatrycznego w Kobierzynie; prekursor w dziedzinie higieny zdrowia psychicznego.

Senator w latach 1938–1939.

Prawdopodobnie uczestniczył w ostatnim posiedzeniu Senatu 2.09.1939; w czasie ewakuacji urzędów centralnych dotarł na wschód Polski; od około 17.09.1939 na terenie Rumunii, internowany w obozie w Buzau; od 1940 do kwietnia 1946 w Szwajcarii; bezskutecznie starał się o przyjęcie do organizowanej we Francji polskiej armii; w 1941 wykładowca w obozie dla internowanych polskich żołnierzy, studiujących na Polskim Wydziale Lekarskim przy uniwersytecie w Zurychu; od 1941 pracownik szpitala dla psychicznie chorych w Wil (kanton Sankt Gallen).

W 1946 wrócił do Polski, do Krakowa; wykładowca UJ; organizator jednej z pierwszych w kraju poradni zdrowia psychicznego (od 1950 dyrektor).

Zmarł 16.05.1956 w Zakopanem; pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kw. Fd rząd wschodni).

akt zgonu z USC Zakopane; PSB, t. XLIV, Kraków 2007, s. 523–525; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994, s. 551; Wiktor Krzysztof Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik Biograficzny, t. IV, Warszawa 2006, s. 342–343; Piotr Hapanowicz, Senatorowie województwa krakowskiego w II RP, Warszawa 2007, s. 174–176; Jarosław Maciej Zawadzki, Senatorowie losy wojenne i powojenne, Warszawa 2013, s.45, 47, 239-240; informacje córki Anny Stryjeńskiej-Syrzistie z Poronina z 2010.